Van ruilen komt huilen! - Reisverslag uit Orlando, Verenigde Staten van Annelieke Graaf - WaarBenJij.nu Van ruilen komt huilen! - Reisverslag uit Orlando, Verenigde Staten van Annelieke Graaf - WaarBenJij.nu

Van ruilen komt huilen!

Blijf op de hoogte en volg Annelieke

11 Oktober 2014 | Verenigde Staten, Orlando

Beste lezers,

Het is nog niet zo heel lang geleden dat ik jullie gesproken heb. Maar ik wil jullie bij deze even mededelen dat ik ga ruilen van baan binnen Disney. Dit geldt voor alle internationale studenten. Je doet in 6 maanden tijd, 2 verschillende rollen zoals ze dat noemen. Nu zitten mijn eerste 3 maanden Quickservice Food and Beverage erop en vanaf zonder ga ik naar Merchandise toe. Dus al m'n collega's in Stands West neem ik afscheid van. Morgen is mijn laatste werkdag in Stands West.
Dan zal de vraag zijn, weet je al waar je naar toe gaat? Ja ik weet al in welke winkel ik terecht kom. Dat is Emporium. Net als in Parijs is dat de grootste souvenirshop van heel Disney. Deze zit in het begin als je Disney binnen komt en is altijd enorm druk omdat deze winkel zoveel dingen heeft. Kortom, ik ben benieuwd!
Vanaf maandag begin ik weer aan een trainingsweek. Want ja, het is toch een zo enorm groot verschil met Quickservice hè! Oké, een beetje sarcastisch is dit nu wel, maar er zullen vast mensen zijn die die hele trainingsweek nodig hebben voor ze weten hoe het hier in Disney werkt.
Ik ben benieuwd wat het gaat worden de komende week allemaal. Omdat ik nu Stands West gedag zeg, zeg ik ook alle kostuums gedag. Ik krijg namelijk (weer) een nieuw kostuum voor Emporium. Hieronder heb ik alle kostuums nog even voor jullie op een rijtje gezet, welke ik heb gedragen in Stands West.

Twee weken geleden ben ik met Sandra naar Discovery Cove geweest. Wat is dat? Dat is enorm duur! Het is een day resort. Je verblijft er overdag zoals de naam het al zegt en alles is inclusief. Het gaat om 8 uur 's ochtends open. Je kan daar dan ontbijten en ze hebben een zout water gedeelte en een zoet water gedeelte en je kan dan snorkelen de hele dag lang. In het zoute water zitten vissen waar je gewoon tussen zwemt en in het zoete water is het vooral de natuur waar het om gaat onder, maar ook zeker boven water. Je bent echt een dagje even weg uit de buitenwereld en het is super relaxt. Voor zo'n dagje hebben we $260,- betaald. Dus laten we zeggen even 200 euro ongeveer. Nu hadden we nog korting omdat we in Florida wonen ook! We mogen wel gratis en onbeperkt tot en met januari naar Seaworld, Aquatica (waterpark van Seaworld) & Bush Garden. Discovery Cove is onderdeel van Seaworld.
We hadden wel even behoorlijk wat moeite met opstaan die ochtend. Omdat het zoveel geld is, wilden we er ook gewoon rond 8 uur zijn. Om 6 uur ging onze wekker en we waren er iets voor 8. We hadden wel wat gezeur met betalen voordat we binnen kwamen, maar eenmaal binnen kon het feest beginnen! Alles was inclusief; snorkelspullen, handdoeken, shampoo, douchegel, douches, wetsuits, eten, drinken etc.
We hadden nog een pakket gekocht dat we met een dolfijn wilde zwemmen. Dit was 75 dollar en daarvoor konden we een half uur met een dolfijn zwemmen. Nou was dat niet letterlijk een half uur zwemmen zoals wij dachten, maar ze legden vooral veel uit over de dolfijn. Onze dolfijn heette Victoria en ze was een jaar of 13. De verzorgster vertelde het een en het ander erover en daarna werd gevraagd of we bang waren voor diep water, want anders konden we 50m verder zwemmen naar 3m diep water en dan kwam Victoria ons halen en moesten we haar vast houden omstebeurt en dan bracht ze ons terug. We mochten haar aaien, vis voeren, een knuffel geven en een kus geven. Nou dat half uur was zo voorbij. Ondertussen werd er nog gefilmd en foto's gemaakt. Deze foto's konden we kopen voor 25 dollar per stuk. Dat was dan weer jammer dat dat niet bij de prijs inbegrepen zat. We hebben een gezamenlijke foto gemaakt en deze hebben Sandra en ik gekocht.
Toen we in het zoute water gingen zwemmen tussen de vissen en we een rog van een meter breed zagen die recht langs ons heen zwom, schrokken we toch wel even. Die roggen waren echt super groot! De schoolvissen daarin tegen waren wel super grappig. Op het moment dat de ene links ging, ging heel de groep erachteraan. Opeens uit het niets draaien ze dan zo met z'n allen om. Het was een lekker relaxt dagje. Helaas hebben we niet alles kunnen doen. Je kon bijvoorbeeld subtropische vogels voeren, maar doordat er rond 4 uur 's middags weer onweer uitbrak, werd het water afgesloten. Het werd alleen maar erger en erger. Om half 6 zou het park dicht gaan en tot die tijd hebben we zitten schuilen onder een parasol. Helaas dat we niet alles konden doen meer, maar het was een leuk dagje weg en ons buikje zat zo vol dat ik tot de volgende dag niks meer gegeten heb. Als je nieuwsgierig bent hoe het er allemaal uit ziet. Dan raad ik aan om een kijkje te nemen op de website www.discoverycove.com. Hier kan je dan precies zien hoe het eruit ziet.

Voor Lucinda's verjaardag zijn Sandra, Thijs, Lucinda en ik nog uit eten geweest. Ze is al even geleden jarig geweest maar aangezien we alle 4 andere werktijden en plekken hebben, is het onmogelijk om een keer met z'n allen iets te gaan doen. We zijn naar Cici's pizza geweest. Heerlik pizza eten, of een salade als je wilt, en daarna zijn we gaan midgetgolfen. Dit was echt super grappig. Op de een of andere manier liep het niet zo lekker en bleef de bal bij ons allemaal soms echt op nog geen 5cm van het gat vandaan stil liggen. Er zijn ook een aantal balletjes in het water beland, maar na een volle buik, een hoop gebaal en een hoop gelach, heb ik met 1 punt verschil van Lucinda gewonnen en stonden Thijs en Sandra op een gedeelde 3e plek.

En dan nu... over Amerika! Een aantal collega's vragen of ik nou niet zou willen blijven na 6 maanden. Ik zeg toch wel volmondig nee. Het is leuk voor een half jaar, maar om nou echt in Amerika te gaan wonen.. nee dat niet. Althans niet in Orlando. Amerikanen kunnen heel vriendelijk zijn en open, maar hebben ook zeker heel snel dat ze je zo kunnen laten vallen. Ik heb weleens een discussie gehad over ''I love you''. Amerikanen zeggen dat echt random tegen alles en iedereen. Net als ''I am going to miss you!''. Nu iedereen weet dat ik ga ruilen van baan, hoor ik dat al de hele week. En met sommige werk ik hooguit 1x in de week, buiten werk spreek ik ze niet en dan vraag ik me toch af waarom ze me gaan missen. Dan vraag ik ook echt aan ze ''Why?'' Ja gewoon omdat ik je ga missen, zeggen ze dan. Soms spreek ik nog wel een oud collega via Facebook en ik moest daarvan de groetjes doen aan de rest van het team. Zo gezegd, zo gedaan. Maar als ik dan de groetjes deed dan vroegen ze wel eerst.. wie? Dan vertel je, ja die werkte hier ook een half jaar en ging weg in de zomer weet je nog? Ojaa die ja, zeggen ze dan.
Nou stond ik laatst in een volle bus en uit het niets kijkt een jongen die naast me stond van zijn telefoon op en zegt tegen mij: Oow ik wil echt ook naar dat restaurant. Dus ik kijk hem aan, hij kijkt mij aan, ik kijk om me heen maar niemand verder kijkt. Heb je het tegen mij, vraag ik zo? Jaja! Uuhm oké, ja welk restaurant wil je dan graag heen? (ik denk ik moet iets zeggen erop :P ) En die jongen begon een heel verhaal te houden over dat een vriend naar een restaurant ging en dat ie daar ook heen wilde want blabla. En op het moment dat de bus stopte, stapte hij uit en liep zo weg. Nou ik stond wel even raar te kijken van tsja, het zal wel. :) Maar dit gebeurd wel meer hier. Mensen kijken niet raar op als je uit het niets tegen ze begint te praten ook al kennen ze je niet.
De mensen hier zijn heel erg op zichzelf aan de ene kant. Als we klaar zijn met werk en uitklokken 1 voor 1. Dan loopt iedereen zo weg. Ja hallo, je wacht toch geen 10 seconde op de volgende, tsjongejonge. In Nederland wachten we in de Efteling altijd netjes op elkaar tot we allemaal uitgeklokt zijn en lopen gezamenlijk naar de uitgang. Hier is het dan ieder voor zich.
Mensen zijn ook best weleens alleen echt aardig in je gezicht. Ik had problemen met mijn Amerikaanse bankrekening en heb de bank wel 3x gebeld voor ik fatsoenlijk geholpen werd. Op een gegeven moment hing ik boos aan de lijn van luister nou eens naar wat er aan de hand is! De eerste man noemde me steeds Mister de Graaf, de vrouw erna wilde me niet helpen omdat ik mijn woonadres niet goed had gezegd een aantal keer en gelukkig was de 3e persoon opzich wel aardig en behulpzaam.
Daarna belde ik de Nederlandse bank, wat een wereld van verschil was dat! Ik werd enorm netjes en behulpzaam geholpen en dat was echt niet te vergelijken. Ik blijf het soms heel apart volk vinden.

Het is inmiddels kwart over 3 's nachts en ik denk dat ik eens mijn bed in ga duiken. Nou lig ik niet voor 3 uur in bed vaak. We leven hier met z'n allen vooral 's nachts namelijk. :)

Tot de volgende! Byebye!

  • 12 Oktober 2014 - 20:59

    Corinne:

    Lieve meid,

    Veel plezier de volgende 3 maanden. Wat ben je toch lekker bezig daar. Je wilt dan wel graag terug naar Nederland maar je zult dat rare land toch ook wel missen tegen die tijd!!!

    Wat een wereld van verschil.

    Groetjes van ons allemaal

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Annelieke

Actief sinds 25 Jan. 2010
Verslag gelezen: 597
Totaal aantal bezoekers 65409

Voorgaande reizen:

14 Juli 2014 - 08 Januari 2015

Stage in Walt Disney World

05 December 2011 - 06 Mei 2012

Stage in Disney

23 April 2010 - 05 September 2010

Stage Le Pommier!

Landen bezocht: