Welcome Orlando!

Hello everybody!

Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor alle leuke berichtjes en reacties die ik ontvangen heb n.a.v. het vorige berichtje!

We zitten alweer een week in Orlando. Er is een hoop gebeurd de afgelopen week en ik zal jullie het een en het ander erover vertellen.

Vorige week maandag vertrok ons vliegtuig om 10:25 vanaf Schiphol naar Detroit. We hadden genoeg tijd ingepland om onze bagage te droppen en nog even een bakske koffie of thee te drinken met onze familie. Het liep echter anders dan gepland.
We wilden van te voren online inchecken om tijd te besparen op Schiphol zelf. Dit ging echter niet. Nja dan maar eerder naar Schiphol toe. We wilden rond uur of kwart over 6 's ochtends thuis wegrijden. Toen ik de laatste dingetjes nog aan het pakken was en in m'n tas aan het proppen was, kwam onverwachts Tiemen langs om mij uit te zwaaien. Super vroeg, maar zeker wel leuk!
Uiteindelijk zaten we iets later dan gepland in de auto naar Schiphol en daar kwamen we een uur later aan. Op naar vertrekhal 2! Samen met Thijs en Lucinda had ik geboekt, dus met z'n allen even snel inchecken dachten we. We mochten naar automaten toe waar je jezelf kon inchecken. Om de een of andere reden konden we van de 3 personen er maar 1 inchecken, dat was ik. Thijs en Lucinda moesten bij de incheckbalie zijn. Uiteraard is het vakantie en stond er een rij van hier tot Tokio. Toch ging de rij sneller dan het eruit zag en waren we een half uur later al aan de beurt. Ondertussen was het uitzwaaicomité al gearriveerd en stonden te wachten tot we alle 3 ingecheckt waren en koffers ingeleverd waren. Mijn koffer was echt nét 200 gram te zwaar. Ik heb er snel een hoeslaken uit gehaald en de koffer werd gelabeld en goedgekeurd.
Wij hadden net een nieuwe grondstewardess. Ze wist wel de normale procedure, maar aangezien wij apart waren omdat we voor een langere tijd naar Amerika gingen, moest er van alles meer ingevoerd worden in de computer. Allereerst werkte het systeem al niet mee, heel handig. Vervolgens snapte zij er niet veel van. Als ze iets vroeg kreeg ze ook niet directe hulp van haar collega's die ook druk bezig waren. Vervolgens pakte de computer ons visum niet. Dit was natuurlijk enorm spannend want je weet zeker dat het goed geregeld is allemaal maar begint toch te twijfelen zo onderhand. Zeker naarmate de tijd verder en verder ging. Inmiddels al kwart over 9... om 10 voor 9 mochten we al boarden. Ik vroeg tot hoelaat we uiterlijk konden boarden. Jullie moeten echt uiterlijk kwart voor 10 bij de gate zijn werd er nadrukkelijk gezegd! Kwart voor 10 al?! Schiphol is niet de kleinste luchthaven en uiteraard stond ons vliegtuig ook niet bij de dichtstbijzijnde gate. Dus wij wachten en de stewardess maar bellen en bellen. Ja er zijn zoveel wachtende voor me aan de telefoon zei ze. Nou ik kan vertellen... de zenuwen liepen toch wel aardig op. Zeker omdat we al langer stonden bij de incheckbalie dan dat we in heel die rij hebben gestaan! 5 tot 10 minuten later was het opgelost, de koffers werden met de band afgevoerd en ze zei: Jullie moeten echt NU gaan om te gaan boarden!!! Wij zo, ja ja!! Ja echt zei ze jullie moeten nu echt gaan rennen naar de gate! Ja hallo zeg, onze familie staat hier al meer dan een uur te wachten en we gaan voor een langere tijd weg, we kunnen niet eens meer fatsoenlijk afscheid nemen!
We hebben dan ook iedereen heel snel een kus gegeven en minuut later stonden we in de rij voor de douane en waren we weg.
Weg van onze familie, weg van onze vrienden, weg van Nederland, weg van al het bekende en rennend onderweg naar de gate.
Als je naar Amerika gaat, heb je een strengere controle bij de gate. Er worden vragen aan je gesteld of je de tas zelf hebt ingepakt, of jij de eigenaar ervan bent etc. Daarnaast kregen wij extra vragen omdat wij een visum hebben. Er werd ons gevraagd wat we gingen doen in Amerika, waar we heen gingen, hoe lang we er verbleven, of we elkaar kenden, hoelang we elkaar kenden, wat onze functie is in Disney, wat onze opleiding is in Nederland etc. En als laatste werd gezegd.. Okee nou prima, jullie antwoorden zijn niet zomaar antwoorden die je even verzint. Verzint?? Hoezo zouden we dit allemaal verzinnen? Maar goed, heel snel door de controle verder heen en hop het vliegtuig in.
Eenmaal toen we dan eindelijk in het vliegtuig zaten en ontspanden van alle stress, hebben we stiekem toch wel even wat traantjes weggepikt. We vonden het heel vervelend dat we zo op deze manier onze familie en vrienden gedag hadden moeten zeggen. Op dat moment hadden we alleen elkaar even.
Mijn familie en vrienden stonden op het panoramadek ons uit te zwaaien. Ik heb ze helaas niet gezien verder maar ik heb gehoord dat ze daar ons hebben staan uitzwaaien.

Eenmaal in de lucht hebben we ons prima vermaakt. We hadden echt een heel luxe schermpje vol met films, series, games, muziek en nog veel meer. Na 8,5 uur gezeten te hebben waren we er toch wel klaar mee in het vliegtuig. Snel daarna kwamen we aan op Detroit. Hier moesten we een overstap maken. Daarvoor moesten we wel langs de douane en wederom weer een vragenvuur gekregen wat ik kwam doen in Amerika. Later bij de controle kreeg ik weer een vragenvuur. Ja je houdt ze daar niet zomaar voor de gek!
Ongeveer 2 uur later vlogen we door naar Orlando. Het was 2 uur en 3 kwartier vliegen en duurde toch wel lang omdat we toch al best wel een hele tijd aan het reizen waren, ook al bleven we eigenlijk ''stil staan'' in de tijd. We hadden wel WiFi in het vliegtuig. Dit werkte alleen boven de 10.000 feet, dus zeg 3,5 kilometer hoog in de lucht.
Iets over 6 uur 's avonds kwamen we gelukkig heelhuids met beide benen op de grond aan en hebben we een taxi genomen naar ons hotel. We mochten de 15e pas aankomen bij de appartementenparken van Disney namelijk.

We zijn om half 10 het bed ingedoken met z'n allen want we waren toch al aardig moe. Vervolgens was ik om 4 uur 's nachts al klaar wakker. 2 uur later werd Sandra ook wakker en zijn we 's ochtends vroeg het hotel gaan verkennen. Vanaf 7 uur konden we zwemmen. We zijn onze bikini gaan aandoen, hebben de rest laten weten dat we gingen zwemmen en zijn naar het zwembad gegaan en hebben daar gewacht tot het 7 uur was. Ondertussen was het al een heel lekker temperatuurtje.
De rest was ook al snel wakker en daarna zijn we gaan ontbijten en hebben we onze spullen gepakt om naar de plek te gaan waar we om half 12 verwacht werden.

Er zijn enorm veel internationale studenten die bij Disney komen werken en studeren. Daarom zijn er ook 4 verschillende appartementenparken. Ik zit ben geplaatst in hét park genaamd Vista Way. Dit is de grootste en staat bekend om de beste feesten. Samen met 4 andere van onze school zit ik hier. De overige 10 zitten verspreid over de andere 3 parken die klein kwartiertje met de bus hiervandaan liggen. Het idee is het zelfde als in Parijs. Je deelt een appartement met andere. Ik deel mijn appartement met 3 Japanners en 2 Zuid Koreanen. Kortom.. ik ben de grootste! In Nederland ben ik altijd één van de kleinste maar hier ben ik de grootste :)
Het is best wel lastig tot nu toe om echt samen te leven. Hun Engels is niet heel geweldig en soms dan vraag je iets en dan lachen ze en dan zeggen o yes yes... en dan denk je, okee jij hebt mij niet begrepen want ik vroeg wat. Ook de omgang met elkaar is anders. Het is allemaal net iets stijver in omgang met elkaar.

Afgelopen woensdag zijn we begonnen met trainingen en lessen. We krijgen vooral regels te horen over hoe je je moet gedragen. Dat mensen onder de 21 niet mogen drinken. Dat je elkaar niet mag bedreigen. Wij Nederlanders zijn echt te nuchter gewoon soms. Amerikanen zijn zo overdreven. Als iemand een slechte dag heeft gehad en zegt ik wil echt niet meer, ben er klaar mee, wil niet meer leven. Dat je dan toch echt meteen a la minute aan de bel moet gaan trekken en hulp halen. En dat je elkaar niet mag bedreigen met pistolen of messen. En dit leg ik nu heel kort uit. Maar dit was alle informatie die we kregen. Alleen deden ze dit niet in 10 minuten even vertellen, nee dit werd zo uitgebreid verteld dat ze hier 3 UUR over deden!
Zo gaat het al heel de week. Woensdag en donderdag was informeel en kon je gewoon in je korte broek en sneakers opkomen dagen.
Vrijdag, zaterdag en zondag was het formeel en moesten we ons houden aan de Disney look. Dat houdt in, jurken, hakken, ballerina's, rokken en voor de mannen in pantalons en een nette blouse.
We hebben les gehad op de Disney University. Hier werd ons van alles verteld, hoe je dingen moet tillen en je moet gedragen als castmember. Zaterdag zaten we met 30 man in de klas en 8,5 uur luisteren en zitten was echt zwaar. In die tijd zijn dan ook 10 man in slaap gevallen en moesten steeds wakker gemaakt worden :)
We zijn ook het park ingegaan en hebben rondjes gelopen en kregen allemaal informatie over alles. Heel interessant maar niet op hakken/ballerina's en in een volle zon en 30 graden. Iedereen had enorm zere voeten en gigantische blaren opgelopen. De oriëntatiedag was voor mij gisteren en inmiddels waren al 3 tenen en allebei de hakken afgeplakt met pleisters.

Vanaf morgen begin ik dan echt op mijn werkplek. Ik sta in hét park van Disney World genaamd Magic Kingdom. Mijn werktijden verschillen enorm van overdag tot en met 's nachts dat ik werk. En ik heb echt een enorm mooi apenpakje gekregen als kostuum. Ik word eerst ingewerkt op 2 werkplekken maar krijg later verschillende werkplekken nog erbij.

Bij mij op de verdieping zitten hele leuke gezellige Canadezen. We hebben ze leren kennen bij het zwembad. Als ik mijn appartement uitloop en de trap af, dan loop ik zo tegen het zwembad aan. Super nice! :D Gisteravond ben ik met hen op pad gegaan naar Disney Downtown. Dit is te vergelijken met Disney Village in Parijs alleen dan nog groter. Dat was heel gezellig. We zijn alleen niet heel ver gekomen. We wilden een club binnen gaan en konden daar gratis binnen met onze Disney ID, maar we moesten ons ook legitimeren met een paspoort of rijbewijs. Volgende keer beter!

Tijdens de training raakte ik aan de praat met verschillende mensen. Een jongen komt hier gewoon uit Florida maar is een Mexicaan. Je doet jezelf dan gewoon voorstellen. Mijn naam kunnen ze hier echt niet uitspreken. Op de officiële papieren heet ik Rigiena want dat is mijn eerste naam, maar op mijn naamplaatje staat Annelieke. Allebei kunnen ze het niet uitspreken. Vervolgens komt de vraag waar je vandaan komt. Dan zeg je The Netherlands en als ze dat niet kennen Holland. Het verbaasd me enorm hoeveel mensen hier ons kikkerlandje niet kennen. Toevallig kende die Mexicaan ons land wel. En op het moment dat ik zeg, ja ik kom uit Nederland. Zegt ie pff, dan kunnen we geen vrienden worden hoor.
Dus ik keek eerst heel raar op van huh? Heb ik iets gemist? En toen was het van oooowjaaa! Ja jullie hebben ons op het WK naar huis gestuurd zegt ie. Zeg achja, wij zijn gewoon veel beter! Gheghe! Maar maakt niet uit hoor, ik vind je nog steeds aardig ondanks wij beter zijn, zei ik zo. Hij moest er wel om lachen en zei, geen commentaar hierop.
Het is zo leuk dat er zoveel verschillende mensen hier zijn met allerlei soorten culturen.

Alle mensen hier zijn wel heel aardig en behulpzaam. Nou is alles in Amerika al heel snel Awesome, Great, Fantastic etc. Wij als Nederlanders moeten er nog wel heel erg aan wennen al dat overdreven gedoe hier.

Ook aan het weer moeten we nog enorm wennen. We zitten midden in het regenseizoen. Ik werd wakker met zonnestralen in mijn gezicht en dacht ik ga lekker even ontbijten en dan duik ik het zwembad in. Op het moment dat ik ging ontbijten werd het uit het niets helemaal donker en begon het te regenen. Wanneer het begint te regenen dan moet je echt binnen 10 seconden ook maar iets boven je hoofd zien te vinden want anders ben je echt nat. De straten lopen in no time helemaal blank. Het onweert daarbij ook heel de tijd en echt veel harder dan in Nederland. Soms is het best wel eng en de bussen zijn ook totaal niet waterdicht. Van de week heb ik de bliksem ergens in zien slaan en dat is toch wel even schrikken.

Dit was het weer voor nu. Morgen gaan we dan echt aan de bak! Bij jullie is het nu nacht dus ik zeg slaap lekker en tot spreekse!

Liefs Annelieke

P.s. Post is wederom weer van harte welkom en altijd leuk om te ontvangen. Hierbij het adres.

Rigiena de Graaf
13501 Meadow Creek Drive Apt#2706
Orlando FL 32821
America